Rubriek: Zo co-moedert zij (Wendy)

In deze rubriek komt iedere keer een andere co-moeder aan het woord. Ze vertelt hoe zij haar co-ouderschap vormgeeft, waarom en hoe dat voor iedereen uitpakt. Gluren bij een ander en misschien wel inspiratie opdoen… Kijk mee met kapster en moeder van twee: Wendy!

Dit keer:

Naam: Wendy (39)
Moeder van: zoon (9) en dochter (11)
Gescheiden sinds: 2002
Werkt als: ambulant kapster, uren variëren per week: in de week zonder kinderen zo’n 40 uur, in de week met de kinderen zo’n 24 uur.

Hoe ziet jullie co-ouderschap en de verdeling eruit?

We hebben 50/50 co-ouderschap. De kinderen zijn in de oneven weken bij mij en in de even weken bij hun vader. Maandag na school is onze wisseldag. Ze zijn na schooltijd bij mij, en de andere week gaan ze na het turnen van mijn oudste weer naar hun vader.

Waarom hebben jullie hiervoor gekozen?

Wij hebben hiervoor gekozen vanwege de rust en duidelijkheid. Minder gedoe met spullen voor school of sport die op en neer moeten. En op deze manier kunnen we het beide goed geregeld krijgen met werk. Ik heb in mijn week hierdoor alleen op vrijdag en soms op zaterdagochtend oppas nodig. Verder kan ik er altijd voor ze zijn.

Hoe gaan de kinderen ermee om, het wonen op twee plekken?

In het begin was de wissel echt wel heel lastig. Dan moesten we de kinderen vaak huilend in de auto zetten, dat was echt hartverscheurend. Ik heb voor de kinderen knuffels gemaakt met daarop een foto van ons, zodat ze die van papa bij mij hebben en die van mij bij papa. Dat heeft wel geholpen. We hebben ook extra exemplaren gekocht van hun favoriete knuffels, zodat ze die in beide huizen hebben. Ik verhuisde zo’n zeven kilometer van school af en was bang dat het gedoe zou opleveren met afspreken na schooltijd, maar dat blijkt gelukkig helemaal geen probleem te zijn. We proberen in beide huizen in grote lijnen dezelfde regels te laten gelden, maar dat blijkt in de praktijk soms toch lastig. Gelukkig vinden de kinderen het niet gek als er bij mij andere regels gelden dan bij hun vader.

Wat vind je het moeilijkste aan co-ouderschap?

De kinderen missen en dingen moeten missen die zij meemaken, dat staat wel op 1. Gelukkig is er nog goed contact met hun vader en appen we bijna iedere dag wel als er iets is. Wat ik nog meer lastig vind, is dat mijn ex en ik er een andere mening op na houden over bepaalde opvoedzaken. Natuurlijk willen we beide het beste voor ze, dat weet ik, maar toch kunnen we het niet altijd eens worden over de aanpak. Ik voel me daar regelmatig alleen in staan, alsof ik een eenzame strijd voer.

En hoe maak je er het beste van, voor jezelf en voor de kinderen?

Door er zoveel mogelijk voor ze te zijn en te laten merken dat papa en mama nog gewoon met elkaar praten en overleggen. Ik druk ze vaak op het hart dat we er beide voor ze zijn. Als de kinderen niet bij mij zijn, probeer ik heel bewust zelf op te laden. Door lekker veel rust te pakken bijvoorbeeld, of door juist uit m’n dak te gaan op een feestje.

Heb je tips voor andere moeders?

Blijf lief voor jezelf en wees trots op jezelf. Het is echt niet makkelijk, maar je kunt niet meer doen dan je best. Gun jezelf ook leuke dingen, zodat je een blijer mens en een blijere moeder bent. En: blijf werken aan het contact met de andere ouder; daar hebben de kinderen het meest aan. En ja, soms moet je dan even op je lip bijten.

Lees ook: Zo co-moedert meidenmoeder Monique!