-
Mediator Elles: “Zo kun je loslaten in co-ouderschap zonder controle te verliezen”
Samen kinderen opvoeden na een relatiebreuk is geen makkelijke opgave. Je ziet je kind(eren) ineens niet meer elke dag, iets wat wringt, zeker als je gewend was altijd dichtbij te zijn. Dan is het logisch dat je wil weten hoe laat ze eten, wat er besproken wordt of hoe goed je ex zich aan afspraken houdt. Je bent ouder, je geeft om je kind. Maar als die behoefte aan controle te veel aanwezig is, kan dat de communicatie in co-ouderschap onder druk zetten. In deze gastblog geeft mediator Elles Reis advies.
-
Loyaliteitsconflicten bij je kind: hoe voorkom je ze als co-ouder?
Als je na de breuk samen voor de kinderen blijft zorgen, vraagt dat veel van beide ouders. Ook op het gebied van emotioneel welzijn heb je samen de verantwoordelijkheid voor jullie kinderen, ondanks onderlinge verschillen, strubbelingen of eigen pijn. Hoe voorkom je dat je jouw kind per ongeluk in een loyaliteitsconflict brengt? Of erger nog, dat je onbedoeld aan subtiele ouderverstoting doet?
-
Kijkje in het hoofd van co-ouder-kinderen: 4 boekentips
Of je nu net uit elkaar bent of al een paar jaar in het ritme van co-ouderschap beweegt, het blijft voor jullie en voor de kinderen niet wat eigenlijk de toekomst was. Deze vier parels van boeken zijn er voor jou en je kind. Ze leren je kijken door de ogen van een kind, zodat je hun emoties en dagelijkse realiteit nog beter begrijpt.
-
Co-ouderschap verdeling: deze vormen komen het meest voor
Co-ouderschap betekent niet automatisch dat je alles precies doormidden hakt. Het gaat om een evenwicht dat past bij jullie kinderen, jullie eigen levens, werk, school, hobby's van de kinderen en jullie woonsituatie. Benieuwd naar de meest voorkomende verdelingen bij co-ouderschap en de voor- en nadelen?
-
Samen de kinderverjaardag vieren: groot feest of groot gedoe?
Jullie hadden het zo mooi afgesproken: na de scheiding blijven we de verjaardagen van de kinderen samen vieren. Maar in de praktijk komt er vaak veel meer bij kijken. Emoties bijvoorbeeld, of spanningen onder de oppervlakte. En wat te denken van de kwestie-nieuwe-partner? Samen die verjaardag vieren: hoe je dat kunt aanvliegen (en wat als het gewoon niet gaat).
-
“Bij papa mag het wel!”: zo overleef je concurrentie in co-ouderschap
Je hebt het net gezellig gemaakt. Kaarsjes aan, kop thee, je voelt je zowaar even een moeder die alles onder controle heeft. En dan komt ‘ie: 'Bij papa mag het wel!' Alsof je niet al genoeg twijfelt aan je opvoedskills, krijg je er nu ook nog een parallel universum bij waarin je kind een nieuw wapen heeft: zeggen dat alles bij de andere ouder wel mag. Of, nog erger, dat hij bij de ander gaat wonen als hij niet nog drie uur mag gamen. Hoe deal je hiermee?
-
Insta-moeders die je écht wilt volgen
Vind jij het ook zo lekker om op Instagram mee te kijken in de levens van andere moeders? In hun dagelijkse gangetje, hun worstelingen, slimme hacks en hun persoonlijke ervaringen? Herkenning, verwondering, inspiratie: je vindt het er allemaal. Als je de juiste mensen volgt, tenminste. Deze moeders (al dan niet gescheiden of co-ouder) zijn heerlijk in jouw feed!
-
Pubers en hun (vergeten) schoolspullen: zo deal je ermee
Iedere co-moeder kent het wel: je puber staat op het punt om eindelijk aan het huiswerk te beginnen, ontdekt ze dat haar boek en dat ene schrift nog bij de andere ouder liggen. Of, erger nog: je krijgt een appje vanuit het andere huis als je net in bed ligt. 'Ik heb morgen een toets maar mijn huiswerk ligt nog bij jou!' Hoe zorg je dat jouw scholier niet in deze spagaat komt en jij niet in een klagende Uber verandert?
-
Rubriek: Zo co-moedert zij (Monique)
In deze rubriek vertelt steeds een andere co-moeder hoe zij de zorg voor de kinderen heeft geregeld met haar ex-partner, en waarom. En: wat vinden de kinderen er eigenlijk van? Nu aan het woord: meidenmoeder Monique!
-
“Maar: mis je ze dan niet als ze bij hun vader zijn?”
Scheiden van je partner en kiezen voor co-ouderschap betekent ook: deels scheiden van je kinderen. Was je eerst altijd bij ze, nu zijn er dagen waarop je ze niet meemaakt. De lege kapstokken en onbeslapen bedden, de oorverdovende stilte: het gemis is voelbaar in alles. Maar langzaam komt er waarschijnlijk ook ruimte om te kunnen genieten van de tijd zonder ze, naast dat knerpende, knagende missen.