Mediator Elles over loslaten in co-ouderschap
Co-moederschap

Mediator Elles over bellen met je kind bij de andere ouder: “Gevoelig spanningsveld”

Je kind is een weekend of een paar dagen bij je ex. Jij zit thuis met een kop thee, de stilte in huis valt extra op. Hoe zou het met je kind(eren) gaan? Even bellen dan maar? Of wacht je tot je kind zelf contact opneemt? En: hoe vaak is ‘normaal’? Wanneer is het helpend en wanneer voelt het als storen? Mediator Elles Reis geeft advies.

In co-ouderschap ligt hier een gevoelig spanningsveld. Contact houden met je kind terwijl het bij de andere ouder is, raakt aan allerlei emoties: gemis, onzekerheid, loyaliteit, controle. En dus ook aan vragen als: wat heeft mijn kind nodig, en wat heb ík nodig?

Waarom contact belangrijk kan zijn

Uit verschillende wetenschappelijke onderzoeken blijkt dat contact met beide ouders na een scheiding meestal positief bijdraagt aan het welzijn van het kind. Niet de hoeveelheid contact is bepalend, maar de kwaliteit ervan. Een sterke, veilige band geeft het kind een gevoel van verbondenheid, zelfs als jullie fysiek niet bij elkaar zijn. Juist voor jongere kinderen – of kinderen die nog aan het co-ouderschap moeten wennen – kan een kort telefoontje of appje een geruststelling zijn. Het helpt om te weten dat je ‘er nog bent’. Maar: dat contact moet wel op een manier plaatsvinden die het kind écht ten goede komt. Niet omdat jij het lastig vindt om los te laten. Niet omdat je wilt controleren hoe het gaat.

Wanneer contact belastend wordt

Er zijn ook situaties waarin contact op afstand juist onrustig of verwarrend werkt. Als een kind het gevoel krijgt dat het moet ‘rapporteren’ aan de andere ouder. Als het merkt dat één ouder verdrietig of gespannen wordt van het gesprek, of als het contact elke keer in een loyaliteitsconflict verandert. Ook dat is onderzocht: kinderen zijn van nature loyaal aan beide ouders. Als die loyaliteit onder druk komt te staan, levert dat spanning op. Het is dus belangrijk om het contact niet vanuit jouw behoefte te sturen, maar écht te kijken naar wat je kind nodig heeft. Voelt het zich vrij om iets te delen? Heeft het behoefte aan contact, of merk je dat het juist even wil opgaan in de tijd bij de andere ouder? Levert contact vooral ‘gedoe’ op?

Verbinding zonder druk

Er is geen gouden regel over hoe vaak je contact moet hebben. Eén keer per weekend? Elke avond een appje? Het antwoord hangt af van de leeftijd van het kind, jullie band, de afspraken die je hebt gemaakt én van hoe veilig en ontspannen dat contact verloopt voor alle partijen. Wat helpt, is vooraf duidelijke afspraken maken met je ex over hoe jullie omgaan met bellen of appen. Niet om rigide te plannen, maar om verwachtingen helder te hebben. Spreek bijvoorbeeld af dat het kind vrij is om te bellen als het wil, en dat jij als ouder ook één keer mag bellen als je merkt dat dat voor je kind fijn is. En: vraag ook aan je kind wat het prettig vindt. Geef het daarin – afhankelijk van de leeftijd – een stem.

Ruimte geven, contact houden

Bellen met je kind terwijl het bij de andere ouder is, kan een waardevolle manier zijn om verbinding te houden. Maar het vraagt afstemming, vertrouwen en een beetje loslaten. Niet om afstand te creëren, maar juist om de band te versterken, zonder druk, zonder verstoring. Durf erop te vertrouwen dat je kind jullie relatie niet vergeet als het even weg is. Jij bent er. En dat weet je kind.

Elles Reis is oprichter van Voorinzicht, helpt co-ouders (met name moeders) die vastlopen in de communicatie met hun ex-partner. Haar aanpak is praktisch, persoonlijk en altijd met oog voor wat er wel mogelijk is. Ze gelooft dat het écht anders kan met duidelijke afspraken, wederzijds respect en een beetje lef. Via 1-op-1 trajecten en haar traject Co-ouderschap zonder strijd begeleidt ze moeders naar rust, regie en werkbaar contact. Meer weten? Kijk op voorinzichtmediation.nl

Lees ook: Zo overleef je concurrentie in co-ouderschap