Van ‘het gesprek’ tot echt uit elkaar: zo pakte Sanne het aan
Iedere moeder die voor een breuk komt te staan, zal het herkennen: alles vliegt je aan. Van ‘hoe vertellen we het de kinderen’ tot ‘waar moet ik wonen’ en ‘komt het ooit nog goed’. Sanne en de vader van haar kinderen zijn gescheiden in coronatijd. Inmiddels heeft ze haar leven helemaal op de rit. Ze deelt praktische tips en haar mentale aanpak.
“Het ging al jaren niet goed tussen ons, dus toen we in het voorjaar van 2020 noodgedwongen met zijn vijven thuis zaten, was die beproeving te groot. We besloten uit elkaar te gaan. Ik ben toen eigenlijk meteen wat lijntjes uit gaan zetten. Ik keek naar huizen, sprak met vrienden over wat er ging komen.”
Concreet plan
“We wilden de kinderen een concreet verhaal kunnen geven. Ik had het geluk dat ik vrij snel een huis had gevonden. Dat helpt, als je kunt laten zien: daar ga je straks ook wonen. ‘Het gesprek’, zoals de kinderen het nog steeds noemen, vonden we allemaal moeilijk. Ze reageerden geschrokken, verdrietig en boos. We hebben geknuffeld, vragen zo eerlijk mogelijk beantwoord. Daarna gingen ze spelen, en wilden ze dat opa en oma meegingen kijken naar het nieuwe huis.”
Rationeel te werk
“Het regelwerk pakte ik rationeel aan. Ik houd van plannen en organiseren. En ik vond het belangrijk dat we er allemaal goed uit zouden komen, met de kinderen voorop. Dus ik vroeg me steeds af: wat hebben de kinderen nodig om zich thuis te voelen in het nieuwe of deels lege huis? En wat hebben wij zelf nodig om dit goed te kunnen doen? Gelukkig stond mijn ex daar hetzelfde in.”
Loslaten van het plaatje
“Emotioneel was het soms lastiger. Het loslaten van het gezin, het perfecte plaatje voor de buitenwereld, dat viel me zwaarder dan ik had verwacht. De schaamte, vooral. Daar had ik van tevoren niet zo bij stilgestaan. Wat ik heel bewust heb gedaan, is afscheid nemen van onze partnerrelatie. Er zijn trainingen voor, zoals de SCHIP-aanpak, maar ik heb dit zelf gedaan. Ik heb gehuild, ben boos en eenzaam geweest (hello avondklok), maar ik hield mezelf voor: dit is tijdelijk.”
Cd van jou, cd van mij
“Ook in het praktische wilde ik die partnerrelatie afsluiten. Foto’s op nieuwe harde schijven. De kampeerspullen eerlijk verdeeld. De ‘cd van jou, cd van mij’s’ vlogen door de kamer. Het klinkt misschien zakelijk, maar ik ben er inmiddels van overtuigd dat je ook op praktische manier afscheid moet nemen om als ouders verder te kunnen. Los van elkaar, en samen als ouders-van.”
Vooruit kijken
“Pas daarna kon ik me echt gaan richten op mijn nieuwe gezin met de kinderen. Ik ben altijd open geweest tegen hen. Alles werd en wordt hier besproken. Ik zei eerlijk dat ik ze soms miste als ze bij hun vader waren, maar vooral dat ik wilde dat ze daar een leuke tijd hadden. En dat ik iets ging doen waar ik blij van werd. Mijn plannen met vrienden of familie deelde ik zo concreet mogelijk met hen. Ik heb er voor gezorgd dat de kinderen zich nooit zorgen over mij hoefden te maken. Want dat is wat kinderen vaak doen: ze vinden het zielig dat je ineens alleen bent en willen dat liefst voor je oplossen.”
Verliefd
“Zeker in de eerste maanden plande ik altijd iets fijns in mijn kindloze weekend. Ik maakte nieuwe vrienden die ook zo’n scheiding hadden doorgemaakt. En na ongeveer een jaar ontmoette ik mijn huidige man. Het was en is zo bijzonder om weer verliefd te zijn, weer van iemand te houden. Inmiddels wonen we samen. We hebben allebei co-ouderschap. En ik kan zo genieten van het moment dat zijn kinderen thuiskomen en niet ons, maar mijn kinderen als eerste om de nek vliegen.”
Jeugd vol liefde en gezien zijn
“Natuurlijk is het niet altijd makkelijk: een scheiding, en daarna een samengesteld gezin vormen. Opladen doe ik met beweging, een warm bad of op de bank met de liefste en onze favoriete serie. En ik hoop dat de kinderen later terugkijken op een jeugd waarin ze zich gezien en geliefd voelden. Met een moeder die eerlijk, praktisch en met humor en zelfspot aanwezig bleef. Want uiteindelijk geloof ik in deze quote:
‘Je bent niet sterk door nooit te vallen; de kracht waarmee je opstaat telt. Vanaf de grond ontstaat de held.'”
Tips van Sanne voor ‘het gesprek’:
- Vertel dat je uit elkaar gaat en misschien wel waarom. Geef aan dat je altijd allebei ouders blijft en dat de kinderen geen schuld hebben aan de scheiding;
- Wees zo concreet mogelijk. Ook als je bijvoorbeeld tijdelijk gaat birdnesten, kun je uitleg geven over wie er wanneer thuis is en waar de andere ouder dan is;
- Geef ruimte aan de emoties van de kinderen. Het is okee om boos te zijn, te huilen of misschien wel gewoon verder te spelen.
Lees ook: Harmonieus co-ouderschap gaat nooit vanzelf: zo bouw je eraan
