Rubriek: Zo co-moedert zij (Amanda)

In deze rubriek vertelt steeds een andere co-moeder hoe zij de zorg voor de kinderen verdeeld heeft en hoe zij omgaat met het co-ouderschap. Pittig? Goed te doen? Met pijnpunten? Dit keer aan het woord: moeder Amanda. Zij werkt met een cyclus van dagen.

Dit keer:

Naam: Amanda (36)
Moeder van: zoon (12) en dochter (8)
Gescheiden sinds: 2022
Werkt als: Beleidsadviseur, 32 uur.

Hoe ziet jullie co-ouderschap en de verdeling eruit?

Toen wij gingen scheiden werkte ik nog onregelmatig, in het weekend en avonden/nachten. We kozen voor co-ouderschap 50/50. Ik werkte op de dagen dat ik de kinderen niet had. Met als gevolg dat ik altijd op de sneltrein zat en moeilijk een balans kon vinden tussen werk en privé. Ik ben op zoek gegaan naar een andere baan met regelmaat, andere werktijden en dus ook meer tijd voor mijzelf. Wij hebben nu deze cyclus:

Vrijdag 19.00u , zaterdag t/m zondag 19.00.
Zondag 19.00u, maandag, dinsdag t/m woensdag 19.00u
Woensdag 19.00u, donderdag t/m vrijdag 19.00u.

Waarom hebben jullie hiervoor gekozen?

Ik wilde naast mijn werk zoveel mogelijk vrije tijd met de kinderen hebben. Op de dagen dat wij aan het werk zijn, zijn de kinderen bij mijn ouders en kunnen zij met de buurtkinderen en vriendjes spelen. Zelfs nu ik een dorp verderop woon, blijft dit dus in stand. Nu mijn oudste richting het voorgezet onderwijs gaat, merk ik dat hij de vele wisselmomenten vervelend vindt. Het gesleep van zijn voetbalspullen en schoolspullen breken hem op. Hij wil graag een week-op-week af-regeling. Hier moeten wij als ouders nog invulling aan gaan geven.

Hoe gaan de kinderen ermee om, het wonen op twee plekken?

De jongste vindt dit vooral het lastigste, zij mist soms die ene knuffel die niet bij haar is. Waar zij het hardste riep dat ze blij was met twee slaapkamers, komt ze daar nu toch regelmatig op terug. Ze wil het liefste dat papa en mama weer samen zijn en dat zij alle spullen weer altijd om haar heen heeft.

Wat vind je het moeilijkste aan co-ouderschap?

Ik mis ze als ze bij hun vader zijn, ik ga daarom ook in de kinderloze weekenden bij hun sport kijken. Ik probeer zoveel mogelijk betrokken te blijven bij hun activiteiten. Ook vind ik het lastig dat het afstemmen stroef gaat, er zitten nu vanaf beide kanten andere belangen bij. Het is niet voor niks je ex, dus het mondt soms uit in irritaties over en weer. Waar ik de manager van het gezin was in de jaren dat wij samen waren, moet hij het nu alleen doen en moet ik hem daar in vertrouwen. Soms ontschiet hem iets, daar erger ik me dan aan.

En hoe maak je er het beste van, voor jezelf en voor de kinderen?

Ik probeer voor mijn kinderen een thuis te creëren waar zij zich zichzelf kunnen zijn. Waar ze kunnen onthaasten en op adem kunnen komen. Ik probeer in hun zichtveld te blijven, zoals ik altijd heb gedaan toen mijn ex en ik nog samen waren. En te luisteren naar hun behoeftes. Het is al moeilijk genoeg voor ons allemaal dat het ‘perfecte plaatje’ uit elkaar is gespat en dat we het op een andere manier moeten aanpakken.

Heb je tips voor andere moeders?

Denk in in het belang van de kinderen, ook al kost dat soms wat moeite en moet je even woorden inslikken. Niemand wordt er beter van als er constant spanningen zijn of conflicten. Probeer niet uit emotie te reageren, parkeer een vraag even en denk er rustig over na voor je weer reageert op je ex. Hoe moeilijk dat ook is. Het welzijn van de kinderen staat voorop!

Lees ook: Zo co-moedert Monique!