Samen blijven voor de kinderen: liefdevol of levenslang?

“Gaan jullie nou scheiden?”, vraagt je kind na het zoveelste opstootje tussen jou en je partner. Het is de grote nachtmerrie van menig kind. Dus daar zit je dan, op de bank met een zelf opgelegd levenslang – want je wilt je kinderen niet opzadelen met gescheiden ouders. Maar is samen blijven voor de kinderen echt het beste idee, voor hen, jou zelf en je partner?

Zien en voelen: kinderkrachten

Als moeder weet je het stiekem wel: kinderen voelen álles. Jij denkt misschien dat je je irritatie vakkundig maskeert door alleen nog maar via post-its met je partner te communiceren, maar zij ruiken spanning en gedoe. Ze merken het als de sfeer koud is, zien het als jullie elkaar niet meer knuffelen of kusjes geven waar ze eerder eigenlijk van walgden. Ze maken zich stilletjes zorgen als papa en mama niet meer samen in bed slapen, of als de ene ouder vaak het huis ontvlucht. Liefde zou niet moeten draaien om incasseren, uithouden, volhouden en een bak stress, maar dat is wel wat ze zien als jullie voor de kinderen bij elkaar blijven.

En: de kinderen dan?

Anderzijds is scheiden ook geen sprookje. Het zet de levens van je kinderen flink op zijn kop: alles wat ze kenden, hun stevige basis, valt uit elkaar. Kinderen kunnen boos, verdrietig of onzeker worden. Voor langere tijd. Maar: ze blijken over het algemeen ook veerkrachtig. Vooral als ze twee ouders hebben die na de breuk wél weer gelukkig en ontspannen zijn. Die hun emoties erkennen en ze helpen om met deze nieuwe werkelijkheid om te gaan. Die ze vertellen dat ze altijd hun vader en moeder zullen zijn, alleen dan niet meer samen. Omdat dat soms voor iedereen echt beter zal zijn.

Wat doet blijven met jou?

Blijven terwijl je diep van binnen weet dat je liever een enkeltje ‘nieuw begin’ zou boeken, is zwaar. Je verandert langzaam in iemand die functioneert op automatische piloot, waarbij “prima” het meest uitgesproken antwoord op de vraag “Hoe gaat het?” wordt. Je leeft een leven dat niet vanuit jouw authentieke ik komt, maar dat is opgeofferd voor een hoger doel (waarvan je eigenlijk al twijfelt of het wel haalbaar is). Kinderen hebben niets aan een ouder die als een uitgewrongen vaatdoek door het leven gaat. Gelukkige ouders = gelukkiger kinderen.

Heftige realiteit

Goed, tijd voor de keiharde realiteit. Een scheiding betekent geregel. Veel geregel. Nieuwe woonruimte (geen makkie in de huidige woningmarkt), financiële puzzels en een omgangsregeling waarmee iedereen kan leven. Je staat voor praktische uitdagingen die ook nog eens een enorme emotionele lading hebben, gaat door een rouwproces terwijl je tussen de verhuisdozen je kinderen probeert te troosten. Jij en je partner gaan op zaken achteruit: je ziet je kinderen niet meer dagelijks, moet kleiner gaan wonen en misschien wel in een minder fijne buurt. Je zult meer op de centen moeten letten, meer moeten gaan werken of een beter passende baan moeten zoeken.

Dus…blijven of niet?

Er is geen universeel antwoord en dit is ook zo’n typisch gevalletje: niemand kan het voor jou beslissen. Sommige stellen vinden hun weg terug naar elkaar, anderen realiseren zich na de nodige hulp dat apart gelukkiger zijn beter is voor iedereen. Of misschien ontdekken jullie een vorm waarin het voor jullie anders kan, maar toch samen. Bedenk goed voor jezelf hoe jij je leven in wilt vullen, wat je je kinderen wilt leren over relaties en zelfzorg en probeer er hoe dan ook samen doorheen te komen. Of het nu betekent dat je uit elkaar gaat of samen blijft, al dan niet voor de kinderen.